Yeni evimizin balkonundan manzaram.Canım ağaçlarım.Ece uyuyor,Can da legoları ile oynuyor.Fırsattan istifade kendimi dışarı attım.Rüzgarın sesini,yaprakların hışırtısını,kuşların cıvıltılarını dinledim.İçim şükürle doldu .Fıstık çamının adını Nihal,yan komşusu sedir çamının adını Yaz, en öndekinin ismini de Kiraz koydum.Çok seviyorum kendilerini.Konuştum onlarla.Sevildiklerini hissediyorlar bence.Canım halamı,Nihal'imi andım.Erkenden uyanır,evinin bahçesine çıkar ,yaz mevsiminin o güzelim sabah saatlerinde,o mis kokuları içine çekerek,büyük teneke saksılardaki ortancaları ile,horozibikleri,küpe çiçekleri,o canımm begonyaları,leğenlerdeki karanfilleri, mis kokulu yaseminleri ile konuşurdu.Hepsinin halini hatrını sorardı.Fonda hep radyonun sesi olurdu.Sabah kalkınca ilk iş radyosunu açardı,aynı alışkanlık bende de var.Nereden nereye geldim.Laf lafı açıyor,ama içeriden evlatların sesi geliyor😃hadi ben kaçar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder