Bi Kahve?

Kimimiz icin 40 yıllık hatırı olan,kimimiz için kız isteme toreninde icilen,benim için ise kokusunu sevdiğim,tadina bayıldığım kahve .

 Bugün cebime doldurduğum küçük mutluluklardan birisini paylasmak istedim.

 Osmanli'da hikaye anlatıciliginin doğmasında kahvenin etkili olduğunu; Istanbul'da meddahlık olgusunun,kahvehanelerden ayri dusunulemez bir olgu olduğu bilgisini,Tarihoba youtube kanalında sevgili Defne Cizakca ile yapilan cok keyifli bir sohbette dinleme firsatim oldu.

1555 yılında dunyadaki ilk kahvehane Istanbul'da açılmış,Suriyeli 2 arap tarafindan açılıyor.

Kahve uykuyu kaçırdığı için insanları sohbet etmeye ve paylaşıma itiyor.Bu sohbet ve paylaşım sırasında, meddahlar hikayeler anlatmaya basliyorlar.

Kahvehaneler zengini ve fakiri bir araya getiren mekanlar oluyor,sinif ayrımını ortadan kaldiran mekanlar oluyor,insanlar kendini evinde gibi hissediyorlar.

Bir çok farkli çeşidi var;semai,çalgılı,dervislerin gittigi kahvehaneler,yenicerilerin gittigi kahvehaneler var.Esrar kahvehaneleri var.Bazıları müzikli,çalgılı; bazilarinda sadece meddahlar hikaye anlatıyorlar.

Meddahin bir sopası ve bir beyaz mendili var.Hikayenin en heyecanli yerinde ara veriliyor; kahveler tazeleniyor, nargileler tazeleniyor, bahşişler veriliyor.Bahsisin miktarına göre hikaye ya daha güzel ya da daha kötü bir şekilde anlatılıyor.

Anda Sırlanmış Hayat

Bu kitabın yazarı hayatıma ışık olan,yolumu aydınlatan,farkındalığımı arttıran, kendisinden çok şey ögrendigim şahane bir kadın.Canım Mümine Yıldız,kalbime ve ruhuma dokunan nadir insanlardan biri.Sevgili Mumine hanim ile yüz yüze tanışmıyor olsak da; sanki ezelden biliyorum,tanıyorum.Onun kitabında da bahsettiği gibi ruh kardeşiyiz belki de.

Instagramdaki paylaşımları,hikayeleri,çektiği masal tadindaki videolari,sahane fotoğrafları,müzik zevki,kitap tavsiyeleri,hep güzel bakan,guzel gören yüreği ile hem görsel bir şölen yaşatan,hem de ruhumuzu doyuran ve sifa olan sevgili Mümine Yıldız"in üçüncü kitabi Anda Sırlanmis Hayat.

Ilk iki kitabinda, Ince Hayat ve Kaşif'te olduğu gibi,bitmesini hiç istemeyerek,huzurla,sukurle,içim sıcacık olarak okudum.An'da Sirlanmis Hayat'i okurken,kitap sanki elimden tutup beni kitapta da bahsi geçen harikalar diyarına,masal ülkesine götürüyor.

Hayattaki büyülü an'ları farketmemizi sağlayan,parlayan bir yıldız gibi,mis kokulu güller gibi,yağmur sonrasi toprak kokusu gibi,telefonun ucundaki bir dost sesi gibi,insana şifa olan bir kitap An'da Sirlanmis Hayat.
 Diger kitaplarinda olduğu gibi tekrar tekrar okumalik bir kitap olmuş.Kitaptaki Peter Amca ve Anne Teyzeye bayıldım,döndüm döndüm okudum.Gulen Gozler yine sahaneydi,İnsanın icini ısıtan,ruha şifa olan guzel insanlarin oldugunu bilmek en büyük şükür sebebi.

Yine canım Mümıne Yıldız'ın tavsiyesiyle okuduğum Küçük Agacin Egitimi kitabindaki şu cümleyle bitirmek istiyorum yazımı."Iyi bir şeyle karsilastigin zaman,yapman gereken ilk şey bulabildiğin insanla onu paylaşmaktır;bu şekilde iyilik oyle bir yayılır ki nereye gittiğini bilemezsiniz." Sevgili Mumine Yıldız'in kitaplarini paylaşmak da,tam da böyle bir şey.